Aparat ortodontyczny stały
Aparat ortodontyczny stały to rodzaj aparatu ortodontycznego , który jest trwale przymocowany do zębów pacjenta i służy do korygowania nieregularnych zębów. Anomalie w położeniu zębów czy szczęk są leczone w bardzo wyspecjalizowanej dziedzinie stomatologii zwanej ortodoncją. Do leczenia takich ubytków najczęściej używa stałych lub ruchomych aparatów ortodontycznych. Urządzenia stałe najczęściej mocuje się do warg i powierzchni twarzy zębów górnej i dolnej szczęki za pomocą specjalnego materiału mocującego. Można je jednak mocować również od strony języka zębów. Składają się z podstawowych części, takich jak pierścienie ortodontyczne i zamki, które są połączone drutem ortodontycznym. Głównie poprzez kształt, wytrzymałość i programowanie drutu lub kształt zamków siły są przenoszone na zęby, które powodują ruchy zębów w pożądanym kierunku i zakresie. Jest to możliwe dzięki stopniowej odbudowie kości wokół korzeni zębów, w której jednocześnie następuje resorpcja (zabieranie) i przyleganie (wzrost) w wybranych miejscach. Powoduje to płynną regulację kości i umożliwienie ruchu zębom. Jednak działające siły muszą być stopniowe i odpowiednio duże, aby nie uszkodzić zębów w okolicy korzeni ani nie spowodować ich śmierci na skutek nadmiernych lub zbyt szybkich sił. Terapia ortodontyczna jest zatem stosunkowo czasochłonna i trwa od miesięcy do lat. Dlatego bardzo ważna jest współpraca pacjenta. I to nie tylko ze względu na długi przebieg, ale także wysokie wymagania dotyczące higieny jamy ustnej. Aparaty stałe stanowią dużą liczbę obszarów, w których płytka nazębna może przylegać bardziej i, jeśli nie jest wystarczająco i regularnie usuwana, może powodować zmiany demineralizujące na widocznych powierzchniach zębów. Stanowią one problem estetyczny, zwłaszcza po zdjęciu aparatu ortodontycznego. Jeśli powłoka nie zostanie wystarczająco usunięta, zwiększa się ryzyko próchnicy.
