Kości wyrostka zębodołowego

Kość zębodołowa lub wyrostek zębodołowy (processus alveolaris) to część górnej i dolnej szczęki, w której zakotwiczone są zęby w łożach zębowych. Wyrostki zębodołowe powstają wraz z wyrzynanięm  zębów, ulegają ciągłej odbudowie za życia, a ich obecność zawsze związana jest z obecnością zębów. W przypadku utraty zębów zmniejsza się również wyrostek zębodołowy szczęki (zaniki). Z czasem może zaniknąć. Powierzchnię wypukłości zębodołowych i ściany łóżek zębowych tworzy zwarta kość, pod którą nie ma kości gąbczastej.